Waarom is het zo lastig zichtbaar te maken als een kind onveilig opgroeit, maar niet te maken heeft met de vaak meer zichtbare problemen zoals fysiek geweld of alcohol- of drugsmisbruik van ouders? Als een kind stelselmatig vernederd, gekleineerd of bedreigd wordt, laat dit diepe wonden na. Zeker als dit gebeurt door degene die jou als kind juist veilig zou moeten houden. Dit emotionele geweld heeft grote gevolgen, kinderen krijgen psychische en fysieke klachten en raken ernstig in hun ontwikkeling bedreigd.

Toch wordt er nog te vaak gedacht dat het wel meevalt, en wordt er dus niet ingegrepen. Het probleem wordt bij beide ouders gelegd, ook als er sprake is van eenzijdige terreur van een van de ouders. Of het probleem wordt zelfs bij het kind zelf gelegd: ‘waarom gedraag je je niet gewoon?’

Stichting Kind in Crisis (KiC) is in 2022 opgericht nadat wij deze vragen stelden, maar geen antwoorden kregen. Vanuit de praktijk zagen we dit probleem zich toch keer op keer voordoen, met alle gevolgen van dien. Dit kost een kind zijn of haar jeugd. Terwijl ieder kind recht heeft op een veilig en gezond leven en op bescherming tegen mishandeling en geweld. Emotioneel geweld is ook geweld. Ook zonder blauwe plekken kun je iemand zeer veel pijn doen.

KiC wil hierin een verschil maken en meer zichtbaarheid genereren voor dit nu vaak onzichtbare probleem. We ondersteunen ouders en kinderen die met deze complexe problematiek te maken hebben. En we willen hulpverleners en overheidsinstanties informeren over hoe emotioneel geweld eruit ziet, wat de gevolgen zijn binnen een gezin, maar ook voor bijvoorbeeld de kosten van gezondheidszorg.

KiC wil dat ieder kind veilig opgroeit. En dat het beschermd wordt als dit niet vanzelfsprekend is.